Brüksel, 15 Kasım 2017
Sayın Avrupa Parlamentosu Üyeleri,
Sizler belki kendilerini tanımazsınız ama akademisyen Nuriye Gülmen ve öğretmen Semih Özakça’nın akıbetine dikkatinizi çekmek isterim. Bu kişiler, 15 Temmuz 2016’dan beri Türkiye’de kamu görevinden ihraç edilen 130.000 kişi arasından iki kişidir. Bu vakanın özelliği ise bu iki eğitmenin işlerinden keyfi bir şekilde ihraç edilmelerini kabul etmemesidir. İlkin, bu kişiler kamu görevlerine iade edilmeleri için resmi olarak ve Ankara’daki İnsan Hakları Anıtı önünde oturma eylemi yaparak dile getirdiler. 120 günlük oturma eyleminden sonra en az 17 kez, genellikle hunharca, gözaltına alınmışlardır. 11 Mart 2017 tarihinde ise bugünden itibaren 250. gününü tamamlayan açlık grevlerine başlamışlardır. Semih Özakça’nın ihraç edilen eşi Esra Özakça da 173 gündür açlık grevini sürdürmektedir.
8 Kasım tarihinde Ankara’da Semih Özakça ile görüştüğümde gözlemleyebildiğim kadarıyla, söylemeye lüzum yok belki ama bedenleri zaten geri dönüşü olmayan hasarlara maruz kalmıştır. Kendisi cezaevinde olduğu için maalesef Nuriye Gülmen ile görüşemedim. İkisi de şu anda Türkiye’de hüküm süren şu ilke zemininde cezai soruşturmalarla karşı karşıya kalmaktadır: keyfi önlemleri barışçıl şekilde protesto etmek daha fazla kovuşturma getirir. Hatta avukatları hakkında kovuşturma açılıp tutuklandığı için kendilerini buna karşı savunamıyorlar bile.
Türkiye’deki durum hakkında tartışacak çok fazla konu var fakat benim için en önemli olan, Nuriye Gülmen ve Semih Özakça’nın ölmemesini sağlamak için elimden gelen ne varsa yapmaktır. Diğer mağdurlar da ilgimizi hak ediyor ve bu aciliyet, bizlerin onların lehine müdahale etmemizi gerektirmektedir.
Bu sebeplerden ötürü Nuriye Gülmen, Semih Özakça ve Esra Özakça’nın işlerine iade edilmesi ve karşı karşıya kaldıkları kovuşturmalara son verilmesi için Türk yetkililere baskı yapmanızı şiddetle talep ediyorum.
Acil müdahaleniz için size şimdiden teşekkür ederim.
Saygılarımla,
Michel TUBIANA
Avrupa-Akdeniz İnsan Hakları Ağı (EuroMed Rights) Başkanı
