13 Nisan günü, başta sağlık hakkı hiçe sayılan Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği genel başkanı Türkan Saylan’ın eviyle ÇYD ve ÇEV binalarının aranması, akademisyenlere yönelik gözaltı uygulamaları “örgütlenme özgürlüğü” ve “ifade özgürlüğü” hakkını yeniden hatırlatmamızı ve soruşturmanın hukukun üstünlüğüne uygun bir yöntemle yürütülmesinin zorunlu olduğunu belirtmemize neden olmuştur.
Ergenekon soruşturması ancak halklara ve değişik gruplara karşı işlenen suçların cezasız kalmayacağı, devlet içerisindeki yasadışı yapılanmaların deşifre edilip tasfiye edileceği Türkiye’nin geçmişi ile yüzleşmesi ve nihayetinde hakikatlerin araştırılmasını sağlayacak yol ve yöntemlerin bulunması sürecine girilmesi halinde demokratik kamuoyunda beklentiler yaratabilir. Ancak, bugüne kadarki soruşturmalar henüz bu sürece girilmediğini göstermiştir. AKP iktidarında da Türkiye’nin demokratikleşme ve insan haklarına saygı sorunu devam etmektedir.
Devam eden dava ve soruşturmada Fırat’ın doğusunda işlenen suçların hariç bırakılması, iddianamelerde devletin aklanmaya çalışılması, derin devlet ve bunun suç örgütlerinin tam anlamı ile deşifre edilmemesi gerçeklerin açığa çıkarılmasının amaçlanmadığını göstermektedir.
Soruşturmalara Hükümete karşı ifade özgürlüğünü kullanan kişilerin dahil edilmesi, örgütlenme hakkının göz ardı edilerek, derneklerin hedef seçilmesi kamuoyunu rahatsız ve tedirgin eden bir noktaya getirmiştir. Demokratik kamuoyunun beklentileri Maraş, Sivas, Çorum, 1 Mayıs 1977, Madımak ve Gazi katliamları; Kayıplar, faili meçhul cinayetler, cezaevi katliamları, darbeler, milyonlarca insanı kendi ülkesinde mülteci haline getiren binlerce köyün zorla boşaltılması gibi somut olayların sorumlularının soruşturulması ve yargı önüne çıkarılmasıdır.
Soruşturmada hukukun üstünlüğüne uygun yol ve yöntemler kullanılmalı, delilden sanığa gidilmeli, tahmini sanıklardan delillere gidilmesi yöntemi terk edilmelidir. İnsan haklarına dayalı Hukuk Devleti kuralları uygulanmalıdır.
İnsan Hakları Derneği Türkiye İnsan Hakları Vakfı
